Porsche 356: Jak żuk ludowy stał się pierwszą legendą Porsche

Dziś chciałbym przedstawić Wam jedno z najlepszych powojennych dwudrzwiowych coupe. Ma ono dość bogatą historię, biorąc pod uwagę, że jest to pierwszy w historii model nazwany imieniem człowieka, którego chyba nawet nie muszę Wam przedstawiać, bo w końcu jego samochody mówią za niego.

Co 356 ma wspólnego z Volkswagenem Beetle?

Zacznijmy jednak od tego, co podkreśliłem w tytule. To fakt powszechnie znany, ale którego nie mogę tutaj pominąć – 356 zostało zbudowane na fundamentach słynnego samochodu ludowego o nazwie Volkswagen Beetle. Silnik znajdował się więc nigdzie indziej, jak tylko z tyłu, napędzając oczywiście tylne koła, składał się z czterech cylindrów i był chłodzony powietrzem. Podwozie było nowe, podobnie jak nadwozie. Jest jednak całkiem jasne, że nadwozie zarówno dla Beetle'a, jak i 356 zostało zaprojektowane przez tego samego Erwina Komendę.

W miarę upływu czasu oba samochody coraz bardziej się od siebie różniły. Istotnym czynnikiem było to, że w 1948 roku, zaledwie kilka dni po otrzymaniu certyfikatu drogowego, 356 wziął udział w wyścigu w Innsbrucku, który wygrał. Był to oczywiście ważny moment dla Porsche, a ten triumf pomógł położyć podwaliny pod wyścigową tradycję producenta, która trwa do dziś.

Długie początki

Ferry Porsche był aktywnie zaangażowany w samochody przez całe życie, głównie dzięki swojemu ojcu. Jego marzeniem było zbudowanie własnego samochodu sportowego, co w końcu zrobił w wieku 39 lat (3 lata przed śmiercią ojca). Jest rok 1948 i pierwszy prototyp wyjeżdża z warsztatu w Karyntii. Produkcja pierwszych 50 samochodów trwa następnie niekończące się 2 lata – produkcja odbywa się ręcznie w małej fabryce w Gmünd w Austrii.

Po dwóch latach fabryka została przeniesiona do Zuffenhausen, gdzie zmieniono dotychczasowe aluminiowe nadwozia na stalowe. Nadwozia te były obsługiwane przez firmę Reutter, która nawiasem mówiąc stała się Recaro, gdy firma samochodowa kupiła ją w 1963 roku – zachowując część działalności na produkcję siedzeń.

Na początku lat 50. model zaczął być sprzedawany na szerszą skalę, w tym za granicą. Klienci docenili łatwość prowadzenia, jakość konstrukcji samochodu i doskonałą aerodynamikę. Wróćmy teraz do wyścigów. W 1951 roku Porsche 356 wygrało Le Mans w swojej klasie, co tylko pokazuje, jak świetne warunki do jazdy oferuje ten samochód. Dlatego jego właściciele często brali udział w mniejszych wyścigach.

Pierwsza generacja

Łącznie 17 lat produkcji podzielono na cztery generacje – pre-A, A, B i C. Wszystkie miały czterobiegową skrzynię biegów. Pierwsza generacja posiadała silnik o pojemności nieco ponad 1,1 litra. Jak już pisałem, dopiero po dwóch latach 356 odniosło nieco większy sukces, a od osiągów auta zależało bardzo wiele. Tak więc w 1951 roku pojemność skokową zwiększono najpierw do 1,3, a następnie do 1,5 litra. Później, aż do 1955 roku, kiedy ta początkowa gama została zastąpiona przez 356 A, w samochodzie wprowadzono więcej zmian konstrukcyjnych.

Wstawki dotyczące typów nadwozia

Od samego początku produkowano zarówno coupe, jak i kabriolety. Coupe przestano produkować w połowie lat 50-tych, podczas gdy wersja cabrio przez pewien czas stanowiła ponad 50% całkowitej produkcji. Było więc jasne, czego chcą ludzie. W 1954 r. Max Hoffman z Wiednia, który może być niektórym znany, doradził producentowi samochodów, że nieco tańsza wersja z otwartym dachem może spodobać się amerykańskim klientom. Porsche wzięło to sobie do serca i rozpoczęło produkcję wersji znanej jako Speedster. Wyprodukowano mniej niż 5000 sztuk, więc chyba nie muszę opisywać, jak rzadki jest taki pojedynczy egzemplarz.

Po czterech latach Speedster został zastąpiony wersją „Convertible D”, która zapewniała załodze więcej miejsca nawet przy opuszczonym dachu, wygodniejsze fotele i zwijane okna. Już w następnym roku wersja ta została zastąpiona inną znaną nazwą, Roadster (356 B). Ta jednak nie bawiła już zbytnio klientów, którzy z biegiem lat przyzwyczaili się do sportowych Porsche.

Druga i trzecia generacja

W drugiej generacji, począwszy od 1955 roku, silniki o pojemności 1,1 litra nie były już w ogóle używane, najczęściej spotykany był tutaj czterocylindrowy 1,6 litra z 8 zaworami, który generował 60 KM i ciągnął model do końca produkcji. W tym roku i w tym składzie pojawił się również czterocylindrowy silnik Carrera, który do tej pory był używany przez producenta samochodów tylko do wyścigów. Silnik ten był w stanie osiągnąć prędkość maksymalną 210 km/h w modelu 356. Przednia szyba była tym razem zakrzywiona, co jest jedną z niewielu wskazówek pozwalających odróżnić pierwszą serię od drugiej. Produkcja trwała do 1959 roku.

Wraz z tą generacją, określaną jako 356 A, producent samochodów zmienił oznaczenie numeryczne z 356 na Type 1. Wyprodukowano bardzo niewiele egzemplarzy o tym oznaczeniu, po czym producent samochodów zmienił T1 z powrotem na 356. Jednak po kolejnych liftingach „numer po T” nadal się zmieniał i zyskiwał popularność wśród klientów.

Wraz z nadejściem trzeciej generacji i nowszego nadwozia pod koniec lat 50. na rynku pojawił się model 356 B T5. W połowie 1962 roku klienci otrzymali dwie płaskie kratki z tyłu samochodu, a podczas gdy do tego czasu maska musiała być otwierana w celu zatankowania, korek zbiornika znajdował się teraz na prawym przednim błotniku (T6). Jeśli chodzi o silniki, zostały one zachowane przez jednostkę 1,6-litrową Beetle'a. Pojawił się jednak także dovuliter Carrera (2000 GS Carrera 2) o prędkości maksymalnej 200 km/h. Był to pierwszy 356, a tym samym pierwszy samochód Porsche, który przyspieszał od 0 do 60 w mniej niż 10 sekund.

Koniec produkcji

W ostatnich dwóch latach produkcji producentowi udało się dodać generację 356 C. Początkowo różniła się ona od T6 jedynie hamulcami tarczowymi na wszystkich kołach (do tej pory stosowano hamulce bębnowe). Kolejną nowością na rynku była możliwość zastosowania silnika o mocy ponad stu koni mechanicznych. Wersja ta nosiła nazwę SC – Super Carrera i również miała pod tylną maską czterocylindrowy silnik o pojemności 1,6 litra.

W 1964 roku zadebiutowało znane już 911. Jednak producent samochodów kontynuował sprzedaż modelu 356 aż do następnego roku, ponieważ klienci wciąż domagali się tego modelu. Łącznie w ciągu tych 17 lat wyprodukowano ponad 76 000 egzemplarzy, z czego mniej niż połowę można dziś odnaleźć.